Ο λακος και οι κουρδοι ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Σ.ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

του Σάββα Καλεντερίδη Η Τουρκία, με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία χρόνια,.. εφαρμόζοντας μεθόδους εξαγοράς και, όπου αυτό δεν φέρνει αποτέλεσμα, μεθόδους τρομοκρατίας, κυρίως επί των Πομάκων και των Ρομά, προσπαθεί να δημιουργήσει μια εθνική μειονότητα στη Θράκη, παρότι αυτή έχει χαρακτηριστεί ως θρησκευτική, με βάση τη συνθήκη της Λοζάνης.
Και χαρακτηρίστηκε ως θρησκευτική (μουσουλμανική) μειονότητα, ακριβώς επειδή οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Θράκης δεν έχουν κοινή εθνική καταγωγή, είναι δηλαδή Πομάκοι, Ρομά και
Τούρκοι.

Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τις ψυχροπολεμικές ΝΑΤΟϊκές φοβίες, με βάση τις οποίες οι σλαβόφωνοι Πομάκοι υπήρχε κίνδυνος να αποτελέσουν ένα Δούρειο Ίππο του κομμουνιστικού μπλοκ σε μια νατοϊκή χώρα, όπως ήταν η Ελλάδα, κατόρθωσε, εκμεταλλευόμενη τις μυωπικές αν όχι ξενόδουλες κυβενρήσεις της Αθήνας, να επιβάλλει τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στους Πομάκους και τους Ρομά, ανοίγοντας έτσι την κεκρόπορτα για τον εκτουρκισμό τους.

Τα τελευταία χρόνια, ο εκάστοτε Τούρκος πρόεξενος αλλά και ανώτατοι αξιωματούχοι της Τουρκίας, ξεπερνώντας κάθε όριο διπλωματικής και πολιτικής δεοντολογίας και ευπρέπειας, ακολουθούν φανερά μια ρατσιστική-φασιστική πολιτική βίαιου εκτουρκισμού των Πομάκων και των Ρομά της ελληνικής Θράκης, υπό την ακατανόητη ανοχή του ελληνικού κράτους, το οποίο, να σημειωθεί, επί δεκαετίες παρακολουθεί την Τουρκία να εφαρμόζει συστηματική πολιτική εθνοκάθαρσης των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, χωρίς να λαμβάνει κανένα πολιτικό μέτρο στη λογική της αμοιβαιότητας -αν και είναι τραγικό να μιλά κανείς για αμοιβαιότητα στη βαρβαρότητα- για να διατηρήσει την πληθυσμιακή ισορροπία μεταξύ των Ελλήνων της Πόλης-Ίμβρου-Τενέδου και των μουσουλμάνων της Θράκης που προβλέπει η Συνθήκη της Λοζάνης.
Ενώ λοιπόν η κατάσταση έχει όπως προαναφέρθηκε, στην Τουρκία, όπως γράψαμε χθες,  βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ζήτημα που θα οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, ήπια ή με αναταράξεις, σε μεγάλες ανατροπές στο εσωτερικό αλλά και στον περίγυρο της Τουρκίας.
Μιλάμε για το Κουρδικό, ένα ‘όπλο’ που η Ελλάδα αφήρεσε από τη διπλωματική και πολιτική της φαρέτρα, στέλνοντας τον ηγέτη του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα,  Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, στα χέρια των Τούρκων διωκτών του.
Τις μέρες αυτές, όπως γράψαμε και χθες, βρίσκονται σε εξέλιξη σοβαρές διεργασίες για την αυτονομία των Κούρδων της Τουρκίας. Μια από τις συζητήσεις που έγιναν τις μέρες αυτές για το θέμα, είναι και αυτή του ηγετικού στελέχους και Γενικού Γραμαμτέα του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Cihan Paçacı, με τη δημοσιογράφο Nergis DEMİRKAYA, για την ιστοσελίδα İNTERNETHABER.
Ένα από τα ζητήματα που θίχτηκαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης, είναι και αυτό της ταυτότητας των Κούρδων. Παραθέτουμε σε κατά λέξη μετάφραση τις θέσεις του Πατσατζή για το θέμα, σημειώνοντας την υποκρισία και την πολιτική δυο μέτρων και δυο σταθμών που ακολουθεί η Τουρκία κια σ’ αυτό το θέμα, εξ ου και ο τίτλος της ανάρτησής μας: Ερώτηση: Και καλά. πώς θα επιλυθεί το Κουρδικό Πρόβλημα;
Απάντηση: Με το να ονομάζουμε το πρόβλημα Κουρδικό, κάνουμε ήδη το πρώτο λάθος. Αν επιβληθεί ένα αίτημα σε εθνοτική βάση, τότε δημιουργείται μια νέα εθνική μειονότητα στην Τουρκία. Οι μειονότητες που κατοικούν στην Τουρκία καθορίστηκαν με τη συνθήκη της Λοζάνης (αυτή που παραβιάζουν βάναυσα κια συστηματικά οι Τούρκοι στη Θράκη, σ.τ.μ.). Όλοι οι άλλοι κάτοικοι της Τουρκίας, αποτελούν ο καθένας μέλος του υπερήφανου Τουρκικού έθνους.  Στην ίδια κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και οι κουρδικής καταγωγής πολίτες. Αν τα αιτήματά τους παρουσιαστούν ως κοινωνικά, (και σε περίπτωση που τους παραχωρηθούν) τότε δημιουργείται μια νέα μειονότητα και αυτό το λάθος οδηγεί μια συγκεκριμένη περιοχή σε αυτονομία και ανοίγει ο δρόμος για δημιουργία κράτους σε επόμενη φάση. Εμείς ζήσαμε μαζί (με τους Κούρδους) επί χίλια χρόνια. Δώσαμε και πήραμε νυφες. Ο καθένας από μας αν ψάξει τρεις γεννιές πίσω, δεν ξέρει τί θα βρεί για την καταγωγή του. Εμείς που ζούμε σε αυτή τη γεωγραφική περιοχή, λέμε ότι έχουμε τουρκική ταυτότητα. Η τουρκική ταυτότητα δεν βασίζεται στη γενετική και τη φυλετική καταγωγή. Είναι μια πολιτισμική, μια ανώτερη ταυτότητα”.
Εμείς από την πλευρά μας να σημειώσουμε ότι οι θέσεις που αναπτύσσει και υποστηρίζει, όσον αφορά τις μειονότητες που αφορούν την Τουρκία και καθορίζονται με βάση τη συνθήκη της Λοζάνης, ο Πατσατζή, είναι οι θέσεις του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, του Γενικού Επιτελείου και του τουρκικού βαθέος κράτους.
Να σημειώσουμε επίσης ότι οι ίδιοι αυτοί φορείς, καταπάτησαν βάναυσα τη συνθήκη της Λοζάνης που επικαλούνται ανερυθρίαστα, εφαρμόζοντας με τον πιο βάρβαρο τρόπο την πολιτική της συστηματικής εθνοκάθαρσης εναντίον των Ελλήνων της Πολης, της Ίμβρου και της Τενέδου και συνεχίζουν να την καταπατούν στη Θράκη,  χρησιμοποιώντας τα φαντάσματα του ισλαμοκεμαλικού φασισμού, που εμφανίζονται πότε με τη μορφή του ίδιου του Τούρκου πρωθυπουργού, που μιλά για τουρκική μειονότητα, πότε με τη μορφή υπουργών, προξένων, ξευδομουφτήδων και άλλων φασιστοειδών πρακτόρων της Άγκυρας.
Όμως, είπαμε, όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, …πέφτει στο λάκκο που του σκάβουν τα 20 εκατομμύρια Κούρδοι.
infognomonpolitics.blogspot.com/